دو روز تهران

دو روزه تهران شده شمال

هوا بسیار عالی هست و بی نظیر

دیروز که داشتیم با دانیال از مهد برمی گشتیم هر چاله آبی را میدین جفت پا میرفت روش و خیلی لذت می برد که اب به اطراف پرت میشه و بعد می ایستاد و می خندید. منم میخندیدم و با هم بازی می کردیم

کودکی چه دوران زیبایی هست یادش بخیر

خدارا شکر که بهم اجازه دادی مادر بودن را تجربه کنم که دوباره به دوران شیرین و رویایی کودکی بر گردم

اینم یه متن برای این اب و هوا:

ابر و آسمون دارن غر می زنن و ابر داره اشک میریزه و دونه های حباب گونه بارون روی شونه های برگ ها و سبزه ها که تازه متولد شدن سنگینی می کنه و هوا به رنگ خاکستری در اومده .

زمین آغوشش را باز کرده برای اینکه آسمون را آروم کنه و میگه: گریه کن عزیزم گریه کن تا سبک بشی .

اما بازم آسمون که آغوش پر مهر پیدا کرده بیشتر شیون می کنه و تگرگ شروع میشه و این فغان به اوج می رسه ؛ یعنی چی شده که آسمون اینقدر ناراحت شده و اینگونه فریاد می زنه و اعتراض می کنه؟!!

زمین با آغوشش میخواد بفهمونه که عزیزم کمی آروم باش. آغوشش را باز کرده که بهش بگه آروم بگیر و صبور باش، صبور.

اوه اون طرف تر آفتاب داره پا در میونی می کنه و چه زیباست این همدلی و ارتباط که ما باید از طبیعت زیبا یادبگیریم . درست میگن که انسان دانشجوی دانشگاه زندگی و کائنات هست بله این درست هست درس همدلی ارتباط درست عشق بدون قید و شرط...

آسمون کمی آروم شد اما بازم یاد نمی دونم چی می یفته که بازم شروع می کنه و شدید تر از قبل گریه می کنه؛ گریه نه شیون (تگرگ) اول فکر کردم آسمون دلش برای آفتاب تنگ شده که دو روز نیومده اما نه باید صبر کنم ببینم چه نشانه ای هویدا میشه که متوجه بشم این ناآرامی آسمون از چیست ؟ ؟ ! ! شایدم از این باشه که فروردین داره تموم میشه و یا این اقتضای این فصل هست ، نمی دونم سکوت می کنم و به این سمفونی زیبا نگاه می کنم و گوش میسپورم تا پر بشم پر پر پر سرشار از زیبایی سرشار از قدرت عشق 

سکوت

سکوت

سکوت

اینم عکس